Κωνσταντίνος Αργυράκης: Υπογεννητικότητα Ωρα Μηδεν!

Όπως ορίζει ο ΠΟΥ, είναι νόσος,  γιατί επηρεάζει αρνητικά την σωματική και πνευματική λειτουργία του ζευγαριού. 

Το 17-20% είναι τα υπογόνιμα ζευγάρια στην χώρα μας περίπου 300.000. 

Ο ΠΟΥ  την κατατάσσει Τρίτη σε σοβαρότητα μετά τα καρδιαγγειακά και τον καρκίνο νόσο. 

Ο ρόλος της ηλικίας φαίνεται να παίζει καθοριστική σημασία στην απόκτηση πρώτου παιδιού. Και η  χρονική μετάθεση αυτού για λόγους καριέρας, κοινωνικούς,οικονομικούς, η άλλους επιδεινώνει το πρόβλημα. 

Εννοείται  πως και η αύξηση της ηλικίας συνδέεται με αναπαραγωγικές δυσκολίες ελαττωμένα ποσοστά κυήσεων ακόμα και με τις μεθόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. 

Φτάνει να λάβουμε υπ’όψιν πως στα 30 χρόνια ζωης της η γυναίκα έχει καταναλώσει το 82% των ωαρίων της. Στα 35 έτη το 92% για να φτάσει στα 40 χρόνια της με σχεδόν όλο το απόθεμα της 97% να έχει καταναλωθεί σε μη γονιμοποιημένους κύκλους. 

Απο μελέτη της ΕΕ κατα την πρώτη γέννα η ηλικία της γυναίκας είναι η μεγαλύτερη στην χώρα μας, και ακολουθούν η Ιταλία το Λουξεμβούργο η Ιρλανδία ενώ στον αντίποδα βρίσκονται  χώρες όπως η Ρουμανία με την μικρότερη ηλικία πρώτης γεννάς και ακολουθούν η Βουλγαρία και η Εσθονια μαζί με την Λιθουανία.

Αλλά ας δούμε τι γίνεται και στην γειτονιά μας. Όπου την μικρότερη ηλικία έχει η Τουρκία ακολουθούμενη από την Αλβανία και επεται η FYROM. 

Τώρα όπως γίνεται  αντιληπτό η υπογεννητικότητα στην χώρα μας είναι μείζον εθνικό πρόβλημα. 

Γιατί για να έχουμε αναπλήρωση του πληθυσμού χρειάζονται  2,1 παιδιά ανά ζευγάρι και η χώρα μας Δυστυχως έχει μόνο 1,2 παιδιά ανά ζευγάρι. ( αυτό το πρόβλημα ξεκίνησε απο το 1981 ) Τα τελευταία 40 χρόνια δεν έχει αλλάξει  τίποτα στην πολιτική της χώρας μας. Όταν η Αλβανία έχει δείκτη αναπλήρωσης 3.1 η Τουρκία 3,5 η Βουλγαρία 1,9 και η FYROM 2 παιδιά ανά ζευγάρι. 

Αυτο όμως που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι γεννήσεις είναι συνεχώς μειούμενες ενώ οι θάνατοι βαίνουν διαρκώς αυξανόμενοι. 

 Όπως φαίνεται και στον πιο κάτω πίνακα. Όπου με επικαιροποιημένα στοιχεία το 2022 οι γεννήσεις ήταν 77.000 περίπου και οι θάνατοι 118.000 περίπου. 

Και ερχόμαστε τώρα στο σπουδαίο όχι μόνο εθνικό αλλά και δημογραφικό πρόβλημα. 

Όπου πέρα απο τις μειωμένες γεννήσεις και τους αυξημένους θανάτους συμπατριωτών μας, έρχεται να προστεθεί και ένα μεγάλο νούμερο της γόνιμης και αναπαραγωγικής ηλικίας που μεταναστεύουν στο εξωτερικό . 

Τα νούμερα απο την ΕΛΣΤΑΤ είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά  όπως φαίνεται και απο τον παρακάτω πίνακα. 

Ένα άλλο μεγάλο θέμα που προκύπτει σαν επακόλουθο της υπογεννητικότητας έχει να κάνει και με την άμυνα της χώρας. 

Και όπως είπε και ο ιστορικός μας Θουκιδιδης : 

«Άνδρες γαρ πολις και ου τείχη ουδέ νηες ανδρών κεναι»

Που θα πει: 

“Μια πόλη πρέπει να στηρίζεται στον πληθυσμό της και όχι στα κενά τείχη και στα κενά πλοία “

Οι ένοπλες δυνάμεις στην χώρα μας αριθμούν περίπου 142.000 άνδρες 

( ΣΞ : 93.500,ΠΝ : 20.000, 

ΠΑ: 28.500) 

Τώρα εάν λάβουμε υπ’όψιν ότι το 2001 γεννήθηκαν 56.000 αγόρια το 2019 πήραν αναβολή λόγω σπουδών τα 33.000  αγόρια, μένει ένας αριθμός 23.000 νέων για να καταταχθούνε και να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία. Που αυτό φυσικά σημαίνει πως μόνο ένα 30% θα πάνε στις Ε.Δ. 

Οι έξ’αναβολής και επαγγελματίες οπλίτες είναι όλοι οι υπόλοιποι. 

( πηγή Α/γος ε.α Η. Καζουκας Ε.ΛΕ.ΣΜΕ ) 

Βέβαια σε μια χώρα που μαστίζεται απο την υπογεννητικότητα είναι μέγιστο θέμα και όχι μόνο αμυντικό αλλά και κοινωνικό και έχει να κάνει με το ασφαλιστικό. 

Που αυτό με απλά λόγια λέει:

Χωρίς παιδιά σήμερα δεν θα υπάρχει σύνταξη αύριο !… 

Τόσο απλά…..

Όπως φαίνεται και απο τον παρακάτω πίνακα της EUROSTAT 

Η προβολή του πληθυσμού της Ελλάδας  μεταξύ των ετών 2020 – 2060 για τα επόμενα 50 χρόνια θα βαίνει διαρκώς όχι μόνον μειούμενος αλλά και διαρκώς γηρεοτερος !…

Όπου βλέπουμε το ποσοστό γερόντων ( άνω των 65 ετών ) να αυξάνεται έπι του συνολικού πληθυσμού και να περνάει απο το 20,9% ήτοι 2.410.000 το 2020 σε 31,5% και σε ένα αριθμό κατοίκων της τρίτης ηλικίας που θα είναι περίπου 3.650.000 άνθρωποι σε σύνολο 11.580.000 κατοίκων. 

Η Ελλάδα γερνάει. Το θέμα της υπογεννητικότητας είναι ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ πρόβλημα αλλά και ευρωπαϊκό εν γενει. 

Το 1950 αντιστοιχούσαν 5 άνθρωποι άνω των 60 ετών σε κάθε νεογέννητο παιδί και σε μερικά χρόνια αυτό το νούμερο θα έχει περάσει σε περίπου 36 ηλικιωμένους ανθρώπους άνω των 60 ετών για κάθε νεογέννητο παιδί. Σκέτος εφιάλτης για όποιον νοιάζεται για το μέλλον αυτής της δύσμοιρης χώρας. 

Οι κυβερνήσεις θα έπρεπε χθες να προβληματιστούν και να αντιμετωπίσουν την υπογεννητικότητα με άμεσες λύσεις για εκείνα τα ζευγάρια που επιλέγουν την ΑΤΕΚΝΙΑ λόγω ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΥΣΠΡΑΓΙΑΣ. 

Πολλά ζευγάρια στην χώρα μας θα γεννήσουν 1 παιδί λιγότερο απ’ότι θα ήθελαν η καθόλου. Υπολογίζεται ότι είναι 1 ζευγάρι στα 4 ( 1/4). 

Αλλά πως να τεκνοποιήσουν όταν στην χώρα μας είναι 3.000.000 οι ανασφάλιστοι χωρίς πρόσβαση σε δομές υγείας και φαρμακευτική περίθαλψη. Πως να τεκνοποιήσει κάποιος σε μια χώρα όταν οι ανασφαλείς κάτοικοι είναι: 10.000.000 και οι νέοι που έφυγαν κοντά 200.000 με πολλούς να μεταναστεύουν για πάντα ? 

Όταν άλλες χώρες αυξάνουν τις κοινωνικές δαπάνες όπως η Γαλλία που αύξησε το ποσοστό κατα 0,3% του ΑΕΠ, η Σουηδία αύξησε την πρόσβαση σε IVF και ακόμα το Ισραήλ έδωσε απεριόριστο αριθμών IVF σε ζευγάρια με πρόβλημα τεκνοποίησης μέχρι την εμμηνόπαυση η μέχρι την απόκτηση δυο παιδιών.

Και η Ελλάδα τι έκανε ? 

Μείωσε την φαρμακευτική δαπάνη για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή  απο 4.755.490 € το 2013 σε 4.323.747€  το 2014. Όταν για τις Στατίνες δίνει 94.300.000 € και για τα Anti – TNF -a το ποσόν των 140.000.000 € !!!

Αυτό δείχνει την κατανομή της φαρμακευτικής δαπάνης εξωτερικών ασθενών ανά θεραπευτική κατηγορία, όπως φαίνεται απο τον ΕΟΠΥΥ. 

Στην εποχή μας με την νέα τάση των πραγμάτων που επικρατεί, και την νέα φεμινιστική επανάσταση, οι μητέρες διεκδίκησαν και πέτυχαν το δικαίωμα να ΜΗΝ κάνουν παιδιά, αν δεν το ήθελαν. 

Αλλά οι Ελληνίδες γυναίκες σήμερα πρεπει να διεκδικήσουν το δικαίωμα ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ παιδιά αν το θέλουν, απο την πολιτεία, και εκείνη πρέπει να είναι στο πλευρό τους και όχι να τους γυρίζει την πλάτη.

Συμπερασματικά το δημογραφικό αποτελεί την σημαντικότερη απειλή του έθνους. Η αντιμετώπιση του αποτελεί ζήτημα “Ζωης η θανάτου “για το έθνος. 

Η υπογεννητικότητα και η υπογονιμότητα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Η πολιτική που αφορά αυτό το μείζον εθνικό θέμα πρεπει να αναθεωρηθεί όσο ειναι καιρός εάν θα θελουμε τα παιδιά μας να έχουν πατρίδα, και να μην ειναι μειονότητα στην χώρα των προγόνων τους.

Χειρουργός Γυναικολόγος

Μαιευτήρας